۲۶
فروردين ۹۴
مسیرهمیشه ام است...
تقریبا چهارسالى مى شود هر روز این خیابان را طى مى کنم...
مدتى ست سیدى پیر بى هیچ حرفى کنار مدرسه مى نشنید ....
نمى خواهم حاشیه بروم ...
هروقت بدانم پولى دارم که به آن نیاز ندارم ، به دیگران کمک مى کنم ! این هم از همان کمک ها بود...
ولى اصل قضیه این نیست...
امروز وقتى مبلغى رو به این سید کمک کردم گفت :
آقا امام زمان کمکت کنه !
وارد مدرسه شدم و دوباره تکرار کردم :
آقا امام زمان کمکت کند؟!
مگر من چه کرده ام ، که آقا کمکم کند؟!
کدام روز به امید انجام کارى براى مولایم از خواب برخواسته ام؟!
هر روز بعد هرنماز دعا کرده ام که بیایید و صدها کار کرده ام که نیاید...
هر روز با رفتارم دلشان را رنجانده ام ، هنوز مهرشان را از دلم نگرفته اند...
با شکستن توبه هایم، گناه کرده ام...
مولاى من مگر من برایت چه کرده ام که توقع کمک داشته باشم؟!
