قایقت را نمى خواهم سهراب...
اصلا برایم مهم نیست که قایقت جا دارد یانه...
من در این کویر یغمایى که همه ز آن گریزانند ،
مردمى را یافته ام که اگر مى دیدى قایقت را درهم مى شکستى...
هوس سفر را ز سرت بیرون مى راندى...
اهل دلانم...
دوستانم...
هرچه مى خواهم این دلتنگى را دس به سر کنم نمى شود....
هرچه با دلم نجوا مى کنم روزگار باید سپرى شود نمى شود....
هرچه مى گویم اى خسته دل ، دل افگار قدرى آرام گیر نمى شود....
نمى شود که بشود...
اصلا چرا بشود ؟؟؟؟!!!!
دلتنگ شدن بس خوب است...
نه اینکه بغض کنى از نبودن عزیزانت...
از دورى شان...
آرام بگیر و قدرى اندیشه کن...
چه انسان هاى خوبى دور و برت هستند...
همینکه احوالشان را هر چندروز یکبار مى پرسى ومى فهمى که حالشان خوب است ،کفایت مى کند...
دلت را قرص کن به اینکه هر سلامت ، به منزله ى یک دیدار است...
و هر روز برایشان دعا مى کنم...
سحرگاهان...
آن دم که خورشید طلوع نکرده است...
تقدیم به ...معلم هایم...
دوستانم...
با سلام
وبلاگ نویس فرهیخته ، مطلب شما در سایت قلم تو منتشر گردید
منتظر مطالب خوب شما هستیم.
لینک مطلب شما :
http://ghalameto.ir/news/7803/%D9%82%D8%A7%DB%8C%D9%82%D8%AA-%D8%B1%D8%A7-%D9%86%D9%85%D9%89-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%D9%85-%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8
هدیه سایت:
هرکس که خدا را بشناسد او را دوست خواهد داشت . امام حسن (ع)
با تشکر فراوان
سایت قلم تو