نمى دونم چى شد که دلم تنگ شد...
دلم تنگ شد واسه اردوگاه آبادان...
با اینکه ادردوگاه اهواز همه جوره بهتر از آبادان بود اما...
اردوگاه آبادان با دلم صمیتى تره....
خداکنه امسال روزیم باشه !
چى من رو وصل کرده به آبادان و اهواز و شلمچه و فکه و اروند و...نمى دونم ! اما مى دونم کشش عجیبى دارم به اون سمت....
منتظر معجزه ام...
منتظر یه نشونه...
مى دونم دلمو خودشون وصل کردن !
خداکنه تو راهشون بمونم !
شهدا به شما ایمان دارم ...
وقتى که اوج دلتنگى و بى آبرویى مى شوی اگر سیم اتصال دلت هنوز وصل باشد وصلت مى کند آبرویت مى دهند....
عزتت مى دهند....
قرضت را مى دهند ....
فقط وصل باش!
اى جوان وصل باش!
هر بار که دلم پر باشد مى نویسم ...
آنگاه تسکین میابم...
اما اینبار تسکین نیافتم!
خوش به حالشان...
شهدا را مى گویم...
جهاد و کار فرهنگى خیلى سخت شده !
خیلى بیشتر از خیلى !
دلم مى خواهد مثل شماها باشم...
شهید...
گمنام....
(عکس را خودم گرفتم.اردگاه آبادان است !صبح روز22بهمن 93.ساعت تقریبا 4 و 51 دقیقه بود.هنوز صداى پرچم ها که از شدت باد بهم مى خوردند در گوشم مى پیچد!)
با سلام
وبلاگ نویس فرهیخته ، مطلب شما در سایت قلم تو منتشر گردید
منتظر مطالب خوب شما هستیم.
لینک مطلب شما :
http://www.ghalameto.ir/news/7508/%D8%AF%D9%84%D9%85-%D8%AA%D9%86%DA%AF-%D8%B4%D8%AF
هدیه سایت:
پنیر و گردو اگر با هم مصرف شوند در هرکدام از آن دو شفا است و اگر به تنهایی خورده شوند در هر یک درد است . امام صادق (ع)
با تشکر فراوان
سایت قلم تو