عجب حال و هوایى داره...
امام مهربانى ها سلام...
کمتر از یک سال مى شود، دورى من
از شما آقا...
راستش را بخواهید ،یک چیزى روى
قلبم سنگینى مى کند،
نمى دانم چرا...
حس مى کنم ، دیدن حرمت
وبارگاهت برایم غیرممکن مى شود...
واى زبانم لال...
اگر اینگونه باشد که من میمیرم...
مسیح ایران...
دلم سخت تنگ است...
مى شود فکرى به حال این بى قرارى
دل بى قرارم بکنى آقاجان... .
دلم مى شکند ها...
وقتى مى بینم ، اطرافیان راهى سفرمشهدت
مى شوند...
خوش به حالشان لابد از این دعوت نامه ها برایشان فرستادید.