سلام...
اول بگم که 216 روز مونده تا کنکور سرارى گروه ریاضى!
دوما با اینکه؛ عاشق مدرسه و دبیرامم بخصوص دبیرادبیات و مدیرم ، اما دیگه دوست دارم تموم شه مدرسه،که از دست فشارى درسى خلاص شم.
سوما دلم مى خواد از شهر خودم برم.با اینکه تموم وابستگى هام اینجاس ولى واسه دانشگاه اول آبادان و بعدهم مشهد و رشت تو ذهنم!
و در نهایت شهر خودم !
ضمنا این روزا ازتون خواهش مى کنم واسه 2 تا بیمار دعا کنید ،
حالشون خوب نیست ، یکى شون ازبس مشکلش حاده که بردنش تهران!
و همه ى ما دست به دعاییم که سالم برگرده.
و دیگرى هم اصلا دکترا نتونستن بیماریشو تشخیص بدن .
هر دو هم خیلى جوانا!
خواهشا دعا کنید.
و در آخر عجیب دلم هواى مشهد کرده...
دلم هواى آقا رو کرده!
به محض اینکه از دست کنکور خلاص شم ،
اگه آقا اذن بده و من زنده شم حتما میرم به پابوسش!
راستش غروبى دلم هوایى شد،
مامان گفت به بابا بگم واسه هفته اى که تاسوعا و عاشوراس بریم مشهد.
گفتم : آره مامان بگو خواهش.
از اونجایى که راه زیادى داریم تا مشهد گفتم مامان باید باهواپیما بریم.
نه مامان خواهشا ! من جونم دوست دارم.
راستش من خیلى از ارتفاع و هواپیما مى ترسم.
البته از اتوبوس و ماشین سنگین هم مى ترسم!
