۲۷
شهریور ۹۳
نمى پذیرم...
همه ى ما اهل شعار دادنیم.هیچ کدوم مون اخلاصى در عملى نداریم!
حتى متن نوشت ها مونم ، بوى ریا مى ده!نه ، قبول ندارم.
مى گیم جانبازا ، خونواده هاى شهدا گله دارن!آى مسولا به فکرباشین،جوابشون ى بله پى گیرمى شیم.وهمین مى ره تا......انقلاب مهدى!
خشت اول چون نهد معمارکج / تا ثریا مى رود دیوار کج /
خوب بلدیم دم از اولیاى خدا بزنیم،ولى بلد نیستیم مث اونا عمل کنیم،فقط به فکر خودمونیم،به فکرپست و مقام خودمون!اصلا واسمون مهم نیس به اینجا که رسیدیم چه کردیم؟نه واسه خودمون؟نه واسه ثوابش!واسه مردم.واسه انسانیت!
حتى اگه کارخوبیم مى کنیم اولش به خدا مى گیم،خدایا من این خانم رو ارشاد مى کنم تو اجرم رو بده!شده تا حالا کارى کنیم به سبب انسانیت؟!!!!
دروغ و ریا و هزار دوز و کلک تو کارامون موج مى زنه!پس من نوعى که تاحالا نتونستم خودمو درست کنم،چه جورى حواسم به خواهر و برادرم باش؟؟؟
۹۳/۰۶/۲۷